{My Daddy - Papa}

• Just like to share a Dutch poem with you that I've finished in my own words, following the lines that were done by an unknown. This is quite appropriate for Father's Day. Below the original text in Dutch will follow.

FATHER

4 years: My Daddy can do anything.

7 years: My Dad knows a lot, a whole lot.

8 years: My Dad doesn't know it all.

12 years: Oh, well - naturally - Father doesn't know that either.

14 years: Father? Hopelessly old-fashioned.

21 years: Oh, that man is so out-of-date. What did you expect?

25 years: He knows a little bit about it - but not much.

30 years: Maybe we ought to find out what Dad thinks.

35 years: Let's ask Dad what he would do before we make a decision.

40 years: I wonder what Dad would have thought about that? He was pretty smart.

50 years: My Dad knew absolutely everything.

60 years: I'd give anything if Dad were here so I could talk this over with him. I really miss him.

65 years: I wish, I still could talk this through with Dad...

• Dad had come along on November 11, of 1990, to help us move our belongings from the storage into our new home. 
• Pieter and I came home from our consulting work in Indonesia and Dad joined us in Amsterdam, (where Pieter bought him the ticket) for the last leg of the journey home on Royal Dutch Airlines.

• Columnist Uncle Bo Whaley took this photo from my Dad (Papa), Pieter and me, for his column in the local paper. That was on Tuesday, November 27, of 1990. We had worked hard for two weeks and created again a nest. On December 6, I wrote the following for Dad:

Good that I don't have to wait till I'm 65 for wanting to fill in those last lines, but that we both have the chance to do things together now - talking - asking etc.

Papa, as well as Pieter, did not have the blessing to personally live through this, as they both lost their Dad long before, but thanks to God I still have that opportunity. Anyhow, I have a Papa who knows where and how we live in our fine new nest in Dublin... Close to dear friends with a warm heart. However far away from home, in this vast and at the same time small world. Family you do miss... but therefore you have nature and this climate and also the many friends that make up for it. May it be soothing for the family that they have the calming reassurance in knowing we got a new 'home sweet home' here. I take pride in the fact that I learned from home, how to work hard. Thanks for this example! That has come in handy the last couple of years. If it all depends on the foundation I got from home, than it will work out fine with us. It sure was a good starting point. May both of you be given the joy of living many more years in your dear home! So well deserved together.

Papa, thanks a million for all your help in and around our last home and garden. Your footsteps, voice etc. will never vanish from Dublin. This also on behalf of many friends. After all, it is quite an accomplishment for a market gardener from Horst for being able to sing a solo in the Church of our friends, in their language. Even more so, for making it into the local newspaper! The very first time you both were greeted by radio here in Dublin. That has been very well rounded off this time. You can be proud of it!!!

Lots of love from your daughter Mariette and son–in–law Pieter and may you have fond memories of this  beautiful (short) time for years to come.

• Next day Papa flew back with us from Atlanta to Amsterdam on KLM Royal Dutch Airlines. Pieter and I both continued on to Jakarta; back to work...

VADER

4 jaar - Die Pappie van mij weet alles!

7 jaar - Mijn Vader weet veel, heel veel.

8 jaar - Mijn Vader weet ook niet alles.

12 jaar - Nou ja, dat weet Vader natuurlijk ook niet.

14 jaar - Vader? Hopeloos ouderwets!

21 jaar - Och, die man is uit de tijd, wat wil je.

25 jaar - Hij weet er wel íets van, maar niet veel.

30 jaar - Toch eens horen wat Pa ervan vindt.

35 jaar - Even geduld, eerst de mening van Pa vragen.

50 jaar - Wat zou Pa daarvan gedacht hebben?

60 jaar - Mijn Vader, die wist letterlijk alles!

65 jaar - Ik wou, dat ik er nog eens met Vader over kon praten...

Fijn dat ik niet hoef te wachten tot ik 65 ben en dan de laatste regel zou willen invullen, maar dat we beiden nog de kans hebben om nu nog dingen samen te doen - zeggen - vragen etc.

Papa en Pieter hebben dit persoonlijk niet mogen meemaken maar dank God heb ik deze mogelijkheid nog wel. Hoe dan ook, ik heb een Papa die weet waar en hoe we wonen/leven in ons fijne nieuwe nest in Dublin... dicht bij onze goeie vrienden met een warm hart. Weliswaar ver weg van thuis, op deze grote en tegelijk ook kleine wereld. Familie mis je... maar daarvoor heb je de natuur en 't klimaat en ook de vele vrienden die dit verlies verzachten. Laat het voor de familie dan ook verzachtend werken door de rustgevende zekerheid te hebben dat we hier een fijn thuis hebben. Ik ben er trots op dat ik thuis geleerd heb om hard te werken. Bedankt voor dit voorbeeld! Dat komt de laatste jaren goed van pas. Als het van d'n Afhang af zal hangen dan lukt het wel met ons; het was een goede basis om van te starten. Mogen jullie ook samen nog lang genieten van die basis, jullie dierbare Afhang! Welverdiend samen.

Papa, hardstikke bedankt voor de hulp in en rond ons laatste huis en tuin. Je voetstappen, stem etc. gaan nooit meer weg uit Dublin - dit geldt ook namens vele vrienden. Toch ook een hele prestatie als Plefonger Piet uit Horst om in de USA in de kerk van onze beste vrienden een solo te kunnen zingen in hun taal. Des te meer om in Dublin ook nog de krant te halen! De eerste keer werden jullie per radio verwelkomd, dat is deze keer glansrijk afgerond. Wees er maar trots op!!!

Heel veel liefs van je dochter Mariette en schoonzoon Pieter en dat je nog lang fijne herinneringen mag hebben aan deze mooie (korte) tijd.

Related link:

{Papa is 90 today!} | previous post by me